وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (7 )
وقتى مرا آفريدى، به من استعداد و عقل و هوش عطا كردى، از من پيمان گرفتى تا اين استعدادها را در راه صحيح به كار ببرم، تو فطرت مرا پاك آفريدى، من به حكم فطرت پاك خويش به تو قول دادم كه به اين پيمان عمل كنم.
اكنون تو از من مى خواهى تا آن پيمان را به ياد آورم، نعمت هاى تو را فراموش نكنم، مبادا نعمت هاى تو را در راه گناه استفاده كنم ! مبادا پيمان تو را از ياد ببرم ! تو مى دانى در دل من چه مى گذرد، راز دل مرا تو مى دانى، تو بر همه چيز آگاه هستى.

* * *