يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْم يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّة عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّة عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِم ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54 )
در اينجا از دو گروه سخن به ميان مى آورى: گروه اوّل كسانى كه از دين اسلام برمى گردند، گروه دوم كسانى كه دوستان تو مى باشند.
تو به ما هشدار مى دهى كه اگر بعضى از ما از دين خود بيرون برويم و كافر شويم، هرگز زيانى به تو و آيين اسلام نمى رسد، تو گروهى را براى حمايت از دين اسلام، برمى انگيزى و آنان داراى چنين ويژگى هايى خواهند بود:
1 - تو آنان را دوست دارى.
2 - در برابر مؤمنان، مهربان و فروتن هستند و در برابر دشمنان، سرسخت و پر قدرت هستند.
3 - در راه تو جهاد مى كنند و سختى هاى آن را به جان مى خرند.
4 - در راه انجام فرمان تو از سرزنش هيچ ملامت گرى نمى هراسند.
اين ويژگى هاى زيبا، نعمتى است كه تو به آنان داده اى و تو به هر كس كه بخواهى و او را شايسته بدانى اين زيبايى ها را مى دهى و نعمت هاى تو بر بندگانت، وسيع است و تو بر همه چيز دانا هستى.
اين وعده توست، هرگاه عدّه اى از مسلمانان از اسلام برگردند و به راه كفر بروند، تو گروهى از مردم را به نور ايمان هدايت مى كنى و آنان باعث عزّت دين تو مى شوند.