وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181 )
اكنون مى خواهى درباره بندگان خود سخن بگويى، اين قانون توست كه هميشه در بندگان تو، گروهى هستند كه به حقّ راهنمايى مى كنند و بر اساس حق داورى مى كنند، آنان مانند چراغ هاى پر نور، در تاريكى ها مى درخشند و راه راست را به مردم نشان مى دهند.
تو جامعه را بدون راهنما باقى نمى گذارى، در همه امّت ها، پيامبران و جانشينان او رهبرى و هدايت مردم را به عهده داشتند، براى امّت اسلامى هم دوازده امام معصوم را قرار دادى و از مردم خواستى تا از آنان پيروى كنند.
على(عليه السلام)، تجسّم همه خوبى ها و زيبايى ها بود، تو به او مقام عصمت را بخشيدى و او جامعه را به سوى سعادت رهنمون بود، تو مسير هدايت را با امامت تداوم بخشيدى، در هر زمانى، يكى از امامان معصوم عهده دار اين مقام بودند، على(عليه السلام)، حسن(عليه السلام)، حسين(عليه السلام)تا مهدى(عليه السلام). امروز هم حجّت تو، مهدى(عليه السلام)است.[156]

* * *