فَلَنَسْأَلَنَّ الَّذِينَ أُرْسِلَ إِلَيْهِمْ وَلَنَسْأَلَنَّ الْمُرْسَلِينَ (6 ) فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيْهِمْ بِعِلْم وَمَا كُنَّا غَائِبِينَ (7 ) وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (8 ) وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِمَا كَانُوا بِآَيَاتِنَا يَظْلِمُونَ (9 )
درست است كه گناهكاران به عذاب تو گرفتار شدند و از اين دنيا رفتند، امّا عذاب آنان پايان نگرفته است، در روز قيامت، بار ديگر آنان را زنده مى كنى و آنان براى حسابرسى به پيشگاه تو مى آيند و بعد از حسابرسى به آتش جهنّم گرفتار مى شوند.
در روز قيامت از آنان مى پرسى كه چرا به سخنان پيامبران گوش نداديد؟ پيامبران شما را به راه راست دعوت كردند، چرا دعوت آنان را اجابت نكرديد؟
در روز قيامت، از پيامبران هم سؤال مى كنى و به آنان مى گويى: آيا شما وظيفه خود را به خوبى انجام داديد؟ آيا سخن مرا براى مردم بيان كرديد؟

* * *

گناهكاران در آن روز چه جواب خواهند داد؟ آيا آن ها مى توانند بهانه بياورند و از گفتن حقيقت خوددارى كنند؟
هرگز.
تو در همه جا حاضر بودى و همه رفتار و كردار آن ها را ديدى و در روز قيامت به آنان مى گويى كه چه گفته اند و چه كرده اند، تو هرگز از كارهاى آنان غافل نبودى و براى همين آنان نمى توانند در آن روز دروغ بگويند.

* * *

روز قيامت، روز سنجش اعمال است، در آن روز، حسابرسى اعمال در نهايت درستى و به حقّ انجام مى گيرد و به هيچ كس ظلم نمى شود.
كسانى كه كارهاى نيك آنان، زيادتر از گناهانشان باشد، رستگار مى شوند و به بهشت مى روند و از نعمت هاى زيباى آنجا بهره مند مى شوند.
امّا كسانى كه كارهاى نيك آنان از گناهانشان كمتر باشد، به عذاب گرفتار مى شوند، آنان در دنيا از شيطان پيروى كردند و سخن تو را انكار كردند و با اين كار، سرمايه وجودى خود را از دست دادند و به خود ضرر زدند.

* * *