اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (98 ) مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (99 )قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الاَْلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (100 )
تو كسانى را كه از قانون تو تجاوز كنند، به عذاب سختى گرفتار مى كنى و البتّه تو به كسانى كه توبه كنند و گذشته خود را جبران كنند، مهربانى مى كنى و گناه آنان را مى بخشى.
تو اين قوانين را به پيامبر خود نازل كردى تا آن ها را براى مردم بيان كند، پيامبر تنها وظيفه دارد تا سخن تو را به مردم ابلاغ كند، پيامبر نيامده است تا مردم را به زور و اجبار به سوى تو ببرد، او بايد سخن تو را بازگو كند، اين مردم هستند كه راه خود را انتخاب مى كنند و تو از امور پنهان و آشكار بندگانت باخبر هستى.

* * *

پيامبران مردم را به سوى تو فرا خواندند، امّا بيشتر انسان ها، نداى آنان را اجابت نكردند و در گمراهى خود باقى ماندند. اكنون مى خواهى درس بزرگى به من بدهى: اين كه هرگز "اكثريّت" را دليلِ بر حقّ بودن قرار ندهم !
كسانى كه در محيط هاى فاسد و آلوده زندگى مى كنند، گناهكار بودن اكثريّت مردم را بهانه و دستاويز قرار مى دهند و از پذيرفتن حقّ دورى مى كنند، آنان مى گويند: "خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو" ! اين تفكّرى است كه طرفداران زيادى دارد و همين تفكّر غلط، سبب بسيارى از انحرافات و گرفتارى هاى بشر شده است.
اين سخن توست: هرگز تعدّد طرفداران يك عقيده، دليلِ بر حقّ بودن آن نيست. مؤمن با كافر هرگز برابر نيست، اگر چه كافران از نظر تعداد بسيار زياد باشند.
انسان عاقل هرگز به دنبال اكثريّتِ ناپاك نمى رود، بلكه او ايمان و پاكى را برمى گزيند و تقوا پيشه مى كند تا به رستگارى و سعادت برسد.

* * *