جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الاَْرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْء عَلِيمٌ (97 )
سخن از احرام و سفر به كعبه به ميان آمد، تو كعبه را خانه اى مقدّس قرار دادى و ماه هاى حرام و قربانى هايى كه مردم در اين سفر قربانى مى كنند، وسيله اى براى سامان بخشيدن به امور مردم قرار دادى، تو به همه آسمان ها و زمين آگاهى دارى و به همه چيز دانا هستى.
كعبه، قديمى ترين مركز توحيد و پرستش توست، اهميّت كعبه به خاطر ساختمان و سنگ آن نيست، بلكه به اين علّت است كه آنجا، مركز توحيد است. اين خانه مقدّس رمز وحدت مسلمانان است و حج، كنگره اى بزرگ براى نزديكى دل هاى انسان ها مى باشد.
تو مى خواهى زمانى كه مردم به سوى خانه تو مى آيند، در كمال امنيّت و آرامش باشند، راه ها در امن و امان باشد و كسى به آنان كه مهمانان تو هستند آسيبى نرساند.
بعضى از حاجيان همراه خود گوسفند يا شترى را براى قربانى كردن به سوى مكّه مى آورند، بعضى ها نشانه اى در حيوان همراه خود قرار مى دهند و آن را نشانه گذارى مى كنند. تو از همه مى خواهى تا حرمت اين حيواناتى كه براى قربانى شدن انتخاب شده اند، نگه دارند.

* * *