إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (112 )
روزى حواريّون به عيسى(عليه السلام)گفتند: "اى عيسى ! آيا خداى تو مى تواند از آسمان براى ما، سفره غذايى نازل كند".
به سفره غذا در زبان عربى "مائده" مى گويند، اين سوره هم به اين مناسبت، سوره مائده نام گرفته است.
عيسى(عليه السلام)وقتى اين سخن را شنيد، به آنان گفت: تقوا پيشه كنيد.
به راستى راز اين سخن عيسى(عليه السلام)چه بود؟
تو خداى توانايى هستى و هر كارى را مى توانى انجام بدهى، نازل شدن سفره غذايى از آسمان، در مقابل قدرت تو چيزى نيست، بهتر بود كه حواريّون خواسته خود را چنين مطرح مى كردند: "آيا خدا لطف مى كند و براى ما سفره غذايى از آسمان مى فرستد؟". اين سخن هم مؤدّبانه تر است و هم با توحيد سازگارى بيشترى دارد. ذكر اين نكته لازم است كه اين خواسته حواريّون در آغاز آشنايى آنان با عيسى(عليه السلام)بود و آنان هنوز تو را خوب نشناخته بودند.
اين درس بزرگى است، وقتى مى خواهم دعايى بكنم و خواسته اى از تو داشته باشم، بايد توجّه كنم كه چه مى گويم و چه واژه اى را به كار مى برم، بايد دعاى من با معرفت و شناخت كامل باشد.

* * *