وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالاَْرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ (75 )
تو بودى كه ابراهيم(عليه السلام)را از بُت پرستى و پيروى از دين عمويش آذر نجات دادى و قلب او را به نور ايمان روشن نمودى، تو بر همه آسمان ها و زمين فرمانروايى دارى، تو اين فرمانروايى خود را به ابراهيم(عليه السلام)نشان دادى تا با ديدن آن، يقين پيدا كند.
ابراهيم(عليه السلام)عجائب و شگفتى هاى جهان را با چشم خود ديد و يقين او بيشتر و كامل تر شد. او قدرت و عظمت تو را در جهان ديد، او با چشم خود چيزهايى را ديد كه ديگران از ديدن آن، ناتوان هستند، تو پرده از چشم او گرفتى و او ملكوت آسمان ها و زمين را ديد.[103]

* * *