فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْكِتَابَ يَأْخُذُونَ عَرَضَ هَذَا الاَْدْنَى وَيَقُولُونَ سَيُغْفَرُ لَنَا وَإِنْ يَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ يَأْخُذُوهُ أَلَمْ يُؤْخَذْ عَلَيْهِمْ مِيثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لَا يَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ وَدَرَسُوا مَا فِيهِ وَالدَّارُ الاَْخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (169 )وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُصْلِحِينَ (170 )
تو يهوديان را در زمين، گروه گروه پراكنده كردى و اين براى آنان ذلّت و خوارى است، بعضى از آنان درستكارند و حقّ را پذيرفتند، امّا گروه ديگر، حق را شناختند و آن را انكار كردند، تو آنان را با نعمت ها و بلاها آزمودى، شايد به خود آيند و از عصيان و سركشى دست بردارند.

* * *

اگر يهوديان زمان موسى(عليه السلام)، دچار خطاهاى متعدّدى شدند، امّا نسل هاى بعدى آنان، گناهان بيشترى انجام دادند، آنان تورات را به ارث بردند امّا شيفته دنيا شدند و به خود امتياز ويژه اى دادند و گفتند: "هر گناهى كه بكنيم، خدا ما را مى بخشد".
آنان از مردم پول مى گرفتند و تورات را تحريف مى كردند و به دروغ، سخنانى را به تو نسبت مى دادند. براى به دست آوردن ثروت بيشتر، هر كارى مى كردند.
چرا آنان فراموش كردند كه تو در تورات از آنان عهد گرفتى كه جز سخن حق نگويند؟ آنان بارها تورات را خوانده اند، پس چرا از گناه دست برنداشتند؟ چه شد كه سخن تو در دل هاى آنان اثر نكرد؟ علاقه به دنيا و لذّت هاى زودگذر آن، سبب شد قلب آنان تيره و تاريك شود، اگر آنان با خود فكر مى كردند مى فهميدند كه آخرت براى كسى كه پرهيزكار باشد، از اين دنيا بهتر و نيكوتر است.
كسانى كه به كتاب آسمانى عمل كنند و نماز را به پادارند، در روز قيامت، اجر و پاداش خود را مى بينند، زيرا تو هرگز پاداش درستكاران را تباه نمى كنى.
تو در تورات از ظهور آخرين پيامبر خود سخن گفتى و نشانه هاى او را براى همه بيان كردى، يهوديان به خوبى مى دانستند كه محمّد(صلى الله عليه وآله)، همان پيامبر موعود است، گروهى از آنان به محمّد(صلى الله عليه وآله)ايمان آوردند و به سخن تو عمل نمودند، تو آنان را در روز قيامت در بهشت خود جاى خواهى داد.

* * *