فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ بِآَيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (118 ) وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ وَإِنَّ كَثِيرًا لَيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْم إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ (119 ) وَذَرُوا ظَاهِرَ الاِْثْمِ وَبَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الاِْثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ (120 )وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ (121 )
گفتگوى پيامبر با بُت پرستان به نتيجه نرسيد، آنان راه گمراهى را ادامه دادند و در مقابل حقّ تسليم نشدند، اكنون تو با مسلمانان سخن مى گويى و از آنان مى خواهى تا راه خود را از بُت پرستان جدا كنند و از آداب و رسوم آنان پيروى نكنند.
بُت پرستان، براى بُت هاى خود قربانى مى كردند و حيوانى (مانند گوسفند يا شتر) را مى كشتند، آن ها هنگام كشتن آن حيوان، نام بُت هاى خود را به زبان مى آوردند.
اين سخن توست: "اگر به دستورات من ايمان داريد، از گوشت حيوانى بخوريد كه هنگام ذبح آن، نام من برده شده است".
آرى، ايمان تنها يك ادّعا نيست كه به زبان گفته شود،ايمان بايد با عمل و كردار نيز آشكار گردد، كسى كه به تو ايمان دارد، فقط از گوشتى مى خورد كه نام تو بر آن برده شده است.

* * *

بُت پرستان براى خود رسوم ديگرى هم داشتند، مثلاً اگر گوسفندى پنج بار زاييده بود، خوردن گوشت او را حرام مى دانستند. اگر مسلمانى چنين گوسفندى را ذبح مى كرد و هنگام ذبح، نام تو را بر آن مى خواند، باز عدّه اى از مسلمانان تصوّر مى كردند كه خوردن گوشت آن گوسفند حرام است.[115]
آرى، سال هاى سال، خرافات و رسوم جاهلى در ميان كسانى كه تازه مسلمان شده بودند، رسوخ كرده بود، آن ها به اين سادگى نمى توانستند دست از اين خرافات بردارند.
اكنون تو با آنان سخن مى گويى: اى مسلمانان ! چرا گوشت حيوانى را كه نام من هنگام ذبح آن، بر آن برده شده است، را نمى خوريد؟
من كه انواع گوشت هاى حرام را براى شما بيان كردم، (آيه 3 از سوره مائده)، از شما خواستم تا از خوردن گوشت مردار خوددارى كنيد، البتّه اگر شما در جايى گرفتار شويد كه به هيچ غذايى دسترسى نداشته باشيد و جان شما در خطر باشد، از روى ضرورت، مى توانيد از گوشت مردار استفاده كنيد.
بدانيد كه گروهى از روى نادانى و جهالت، ديگران را گمراه مى كنند، آن ها چيزهايى را حرام اعلام مى كنند كه هرگز حرام نبوده است و اين حرام بودن را به من نسبت مى دهند و مى گويند: "خدا، گوشت گوسفندى كه پنج شكم زاييده بود، حرام كرده است".
در كدام كتاب آسمانى خود چنين حكمى را بيان كرده ام؟ به كدام پيامبر اين سخن را گفته ام؟
من از همه دروغ هاى آنان باخبرم و در روز قيامت آنان را كيفر خواهم كرد.
سخن خود را اين گونه ادامه مى دهى: "گناه آشكار و نهان را ترك كنيد، كسانى كه دست به گناه مى زنند، به زودى كيفر آنچه را انجام مى دهند، مى بينند".

* * *

گناه آشكار، گناهى است كه زشتى آن، براى همه معلوم است، اعمالى مانند بت پرستى، قتل، دزدى و... (همه با فطرت خويش مى توانند زشتى اين اعمال را درك كنند).
به راستى گناه پنهان چيست؟
گناهى كه در نگاه اوّل، زشتى و حرام بودن آن، معلوم نمى شود، بلكه وقتى تو حرام بودن آن را اعلام كردى، من مى فهمم كه آن كار حرام است.
خوردن گوشت حيوانى كه هنگام ذبح آن، نام تو بر آن برده نشده است، گناه پنهان است و من از آن دورى مى كنم، تو سخن خود را اين گونه ادامه مى دهى: "گوشت حيواناتى كه هنگام ذبح، نام من بر آن ها برده نشده است، نخوريد زيرا خوردن آن، گناه است، شيطان به پيروان خود دستور مى دهد تا با شما درباره حلال و حرام، بحث و جدل كنند، اگر از آنان اطاعت كنيد، شما نيز در صف بُت پرستان قرار خواهيد گرفت".
تأكيد تو بر حرام بودن گوشت حيوانى كه نام تو بر آن برده نشده است، براى چيست؟
اين امر، صف مؤمن و كافر را از هم جدا مى كند، كسى كه گوشتى را مى خورد كه تو حرام كرده اى، ايمان واقعى به تو و قرآن تو ندارد، ايمان فقط يك حس قلبى نيست، ايمان بايد در عمل نشان داده شود، مسلمان واقعى كسى است از تمام فرمان هاى تو پيروى مى كند.[116]