وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُر وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْم ذَلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (146 )
سخن از غذاهاى حرام به ميان آمد، اكنون از غذاهايى كه بر يهوديان حرام كرده اى، سخن مى گويى، ثروتمندان يهود گوشت پرندگان و پيه گاو و گوسفند را دوست مى داشتند و پول زيادى براى تهيّه آن ها صرف مى كردند.
آنان غذاهاى خوشمزه با آن ها درست مى كردند و بوى غذاى آنان در همه جا مى پيچيد، آنان هرگز به فقيران از اين غذاها نمى دادند و مى گفتند كه فقيران نبايد از گوشت پرندگان و پيه حيوانات بخورند.
تو اين سخن آنان را شنيدى و براى همين بر آنان غضب كردى و اين دو قانون را براى آنان قرار دادى:
1 - گوشت حيوان و پرنده اى كه ناخن (چنگال) داشته باشد، حرام است.
2 - پيه گاو و گوسفند حرام است، (البتّه آن چربى را كه بر پشت يا روده ها يا بر استخوان چسبيده باشد، حلال نمودى).
نكته مهم اين است كه اين دو مورد، فقط بر يهوديان حرام است و براى ديگران اشكالى ندارد.
[125] * * *