ثُمَّ آَتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْء وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (154 )وَهَذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (155 ) أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَى طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (156 ) أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَى مِنْهُمْ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآَيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آَيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ (157 )
تو دو راه را براى انسان ها قرار دادى: راه ايمان و راه گمراهى، به انسان اختيار دادى تا يكى از اين دو راه را انتخاب كند. راه هدايت، همان راه پيامبران توست. به پيامبران شيوه درست زندگى كردن را آموختى تا آن را به انسان ها آموزش بدهند.
تو بر موسى(عليه السلام)تورات را نازل كردى تا نعمت خود را بر نيكوكاران، تمام كنى. تو در تورات، شيوه زندگى صحيح را توضيح دادى و مردم را با حقايق آشنا ساختى و همه احكامى كه به آن محتاج بودند را بيان كردى. اين كتاب آسمانى، زندگى ايمن و با سعادت به مردم ارزانى داشت و مايه هدايت و رحمت بود تا مردم به روز قيامت ايمان بياورند.
همانطور كه بر موسى(عليه السلام)كتاب نازل نمودى، قرآن را هم بر محمّد(صلى الله عليه وآله)نازل كردى، قرآن، سرشار از رحمت و بركت است. از همه مى خواهى از آن پيروى كنند و تقوا پيشه كنند تا مورد رحمت و مهربانى تو قرار گيرند.

* * *

تو قرآن را نازل كردى تا حجّت را بر مردم تمام كنى، اگر قرآن را نازل نكنى، در روز قيامت، مردم يكى از اين دو بهانه را خواهند آورد:
بهانه اوّل: "خدايا ! تو براى يهوديان، تورات را نازل كردى، براى مسيحيان انجيل فرستادى، ولى براى ما كتابى نفرستادى، ما از آنچه در آن كتاب ها بود، بى خبر بوديم".
بهانه دوم: "اگر براى ما كتابى نازل مى كردى، ما در رشد و هدايت از يهوديان و مسيحيان پيش مى افتاديم".
تو مى دانستى اگر قرآن را نازل نكنى، مردم، چنين خواهند گفت، براى همين قرآن را براى آنان فرستادى.

* * *

قرآن را به محمّد(صلى الله عليه وآله)نازل كردى و او قرآن را براى مردم خواند، براى همين با مردم چنين مى گويى: "اكنون، دليل روشن و آشكارى از طرف من براى شما آمده است، اين قرآن، مايه هدايت و رحمت است، از شما مى پرسم: ستمگرتر از آن كسى كه قرآن را دروغ بشمارد و از آن روى گرداند، كيست؟ به زودى كسانى كه اين قرآن را، انكار مى كنند، به عذاب سختى كيفر خواهم داد".

* * *