وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الاَْرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (116 ) إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ يَضِلُّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (117 )
تو پيامبرت را از پيروى اكثريّت مردم كه بُت پرستان و كافران هستند منع مى كنى، منظور تو در اينجا هم پيروان پيامبر مى باشند وگرنه پيامبر هرگز از بُت پرستان پيروى نمى كند.
تو مى خواهى به همه بگويى كه خواست اكثريّت، دليل بر حقانيّت نيست، ممكن است گروهى كه اكثريّت هستند، باطل باشند و گروهى كه در اقليّت هستند، حقّ باشند.
هرگز نبايد انبوهى پيروان باطل، ملاك انتخاب و داورى من باشد.
اگر از بيشتر كسانى كه روى زمين هستند، پيروى كنم، آن ها مرا گمراه مى كنند و از راه تو دور مى كنند، زيرا آن ها از گمان و پندار پيروى مى كنند و جز دروغ چيزى نمى گويند.
در اعتقادات خود نبايد از حدس و گمان پيروى كنم. نتيجه اين كار، گمراهى است، عقيده من بايد بر اساس دانش و آگاهى باشد.
تو به خوبى بندگان خود را مى شناسى، بهتر از همه كس مى دانى كه چه كسى راه گمراهى را انتخاب كرد و چه كسى راه هدايت و ايمان را ! تو در روز قيامت، مؤمنان را در بهشت مهمان مى كنى و گمراهان را به كيفر اعمالشان مى رسانى.

* * *