وَلَقَدْ جِئْنَاهُمْ بِكِتَاب فَصَّلْنَاهُ عَلَى عِلْم هُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْم يُؤْمِنُونَ (52 ) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنَا مِنْ شُفَعَاءَ فَيَشْفَعُوا لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (53 )
تو براى هدايت و راهنمايى بندگان خود چيزى را فروگذار نكردى و آنچه براى هدايت آنان لازم بود در قرآن بيان كردى و قرآن بر پايه علم و رحمت براى كسانى است كه ايمان مى آورند.
آرى، زمينه هدايت را براى همه فراهم كردى، امّا كسانى كه راه كفر را برگزيدند، خودشان كوتاهى كردند. آنان به اختيار خود، اين راه را انتخاب كردند و نتيجه آن هم، آتش جهنّمى است كه در آن گرفتار مى شوند.
به راستى چرا كافران به روز قيامت ايمان نمى آورند؟ گويا آنان انتظار دارند كه قيامت و بهشت و جهنّم را در اين دنيا به چشم خود ببينند، آنان مى گويند كه اگر بهشت و جهنّم راست است، ما بايد آن را ببينيم، اگر ما بهشت و جهنّم را با چشم خود ببينيم، حتماً ايمان مى آوريم.
ولى در اينجا يك قانون وجود دارد، اگر پرده ها از جلوى چشم انسان كنار برود و انسان بهشت و جهنّم را ببيند، ديگر اين ايمان ارزشى ندارد. مهم اين است كه انسان غيب را باور داشته باشد و با دركِ عقلانى خود به روز قيامت و بهشت و جهنّم ايمان آورد.

* * *

كافران تا زمانى كه در اين دنيا هستند، روز قيامت را انكار مى كنند، امّا وقتى كه روز قيامت فرا برسد و آنان براى حسابرسى به پيشگاه تو حاضر شوند، ديگر نمى توانند آن را انكار كنند، وقتى آتش جهنّم را با چشم ببينند كه چگونه زبانه مى كشد به فكر چاره جويى مى افتند و به دنبال كسى مى گردند كه از آنان شفاعت كند، امّا كسى را نمى يابند، بُت هاى آنان نابود شده اند و كسى آن ها را يارى نمى كند.
آن ها عمل صالحى همراه خود ندارند تا به واسطه آن، از آتش نجات پيدا كنند. در آن روز، آرزو مى كنند كه اى كاش مى توانستيم به دنيا بازگرديم و در آنجا توشه برگيريم. آنان همه سرمايه وجودى خود را از دست دادند و به خود ضرر زدند و همه آنچه را كه مايه نجات خود مى انگاشتند، از دست داده اند، دل آن ها به ثروتشان خوش بود، امّا در آن روز نگاه مى كنند كه همه ثروت آنان از بين رفته است و با دست خالى به صحراى قيامت آمده اند.[141]