وَجَاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوا إِنَّ لَنَا لاََجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (113 ) قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (114 ) قَالُوا يَا مُوسَى إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ نَحْنُ الْمُلْقِينَ (115 ) قَالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْر عَظِيم (116 ) وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (117 ) فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (118 ) فَغُلِبُوا هُنَالِكَ وَانْقَلَبُوا صَاغِرِينَ (119 )
وقتى جادوگران از شهرهاى مختلف آمدند، ابتدا به ديدار فرعون رفتند، آنان به فرعون گفتند:
ــ اگر ما موسى را شكست بدهيم، آيا به ما پاداش خوبى مى دهى؟
ــ آرى، من پاداشى بزرگ به شما مى دهم و شما را از نزديكان درگاه خود، قرار مى دهم.
روز خاصّى براى مقابله جادوگران با موسى(عليه السلام)مشخّص شد، در آن روز، همه مردم دعوت شدند، فرعون به پيروزى جادوگران يقين داشت.
روز موعود فرا رسيد، جادوگران حدود هفتاد نفر بودند، موسى(عليه السلام)يك تنه در مقابل آنان ايستاده بود، جادوگران با تكيه به سابقه كار خود، اعتماد به نفس عجيبى داشتند، آنان به موسى(عليه السلام)گفتند:
ــ اى موسى ! آيا تو شروع به كار مى كنى و عصاى خود را مى افكنى يا ما كار خود را آغاز كنيم؟
ــ اوّل شما آغاز كنيد.
در اين هنگام، جادوگران، وسايل جادوگرى خود را به زمين انداختند، ريسمان ها و چوب هايى كه آنان با خود آورده بودند، به شكل مار در آمدند و به يكديگر مى پيچيدند و چشم هاى مردم را جادو كردند. جادوى آنان، جادوى بزرگى بود، چشم ها را خيره كرده بود و ترس در دل ها نشانده بود.
موسى(عليه السلام)نگاه كرد، يك بيابان جلوى چشم او پر از جادو شده بود، او ترسيد كه مبادا مردم او را باور نكنند، اينجا بود كه تو به موسى(عليه السلام)وحى كردى: "اى موسى ! عصاى خود را بينداز".
موسى(عليه السلام)عصاى خود را بر زمين افكند، ناگهان آن عصا به اژدهايى تبديل شد و با سرعت همه وسايل جادوگرى كه در آنجا بود، بلعيد، وحشتى عجيب در همه آشكار شد، گروهى از ترس فرار كردند، فرعون و ياران او هم با وحشت به صحنه مى نگريستند.
آرى، اين گونه بود كه حقّ پيروز شد و جادو باطل شد و فرعون و فرعونيان با خوارى و ذلّت شكست خوردند.

* * *