يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (105 )
وقتى كه خرافات را در جامعه مى بينم، وظيفه دارم با آن مبارزه كنم، اگر در جامعه اى خرافه پرستى رواج پيدا كند، روز به روز مردم از حقّ و حقيقت دور مى شوند. وقتى تاريخ را مى خوانم مى بينم كه بُت پرستى با يك خرافه كوچك آغاز شد و كم كم به يك آيين و مذهب تبديل شد و به عنوان بزرگ ترين خرافه پرستى شكل گرفت.
وظيفه من اين است كه با گمراهى ها مبارزه كنم و جامعه را به سوى نور و هدايت رهنمون باشم، امر به معروف و نهى از منكر، وظيفه اى همگانى است.
گاهى من وظيفه خود را انجام مى دهم، گمراهان را به سوى حقّ و حقيقت فرا مى خوانم، امّا كسى به سخن من گوش فرا نمى دهد، در اينجاست كه من نااميد و ناراحت مى شوم.
اكنون بايد اين سخن تو را به گوش جان بشنوم: "اى مؤمنان ! شما وظيفه داريد مراقب رفتار خود باشيد، وقتى شما به راه راست هدايت شديد، گمراهى ديگران به شما هيچ ضررى نمى زند، بازگشت همه شما به سوى من است و در آن روز، همه را از نتيجه كردارشان باخبر مى سازم، در آن روز، همه را به سزاى اعمالشان مى رسانم، اهل هدايت را در بهشت مهمان مى كنم و گمراهان نيز در عذاب گرفتار خواهند شد".
آرى، من نبايد از تنها شدن در راه تو، بترسم. اگر گمراهان از پذيرش حقّ خوددارى كردند، من بايد راه تو را ادامه بدهم. مهم اين است كه من وظيفه خود را انجام داده باشم.
اين درس بزرگى است كه تو به من مى دهى، من بايد وظيفه گرا باشم نه نتيجه گرا. بايد ببينم وظيفه امروز من چيست و آن را انجام دهم، ديگر فرق نمى كند، به نتيجه مطلوب مى رسم يا نه. تو پاداش مرا مى دهى، زيرا تو خريدار وظيفه اى هستى كه انجام داده ام.

* * *