وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَذِهِ الاَْنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139 )
گوسفندى كه پنج بار بچّه مى زاييد يا شترى كه ده بار بچّه مى زاييد، گوشت آن شتر و گوسفند، بر همه حرام بود، امّا درباره بچّه آن گوسفند و شتر، قانون عجيبى داشتند:
اگر بچّه آن شتر و گوسفند، زنده به دنيا مى آمد، فقط مردان حقّ داشتنند از گوشت آن بخورند.
اگر آن بچّه شتر يا گوسفند، مرده به دنيا مى آمد، گوشت آن، بر زنان و مردان، حلال بود.[122]
اين قانونى بود كه ريشه در خرافات داشت، در واقع اين قانون، يك ياوه گويى بود و مى گفتند كه خدا دستور اين قانون را داده است.
تو به زودى آنان را به سبب اين ياوه گويى ها مجازات خواهى كرد كه تو فرزانه و دانا هستى.

* * *