قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَذَا فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآَيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالاَْخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (150 )
اين آخرين سخن تو درباره غذاى هاى حلالى است كه بُت پرستان حرام كرده اند. آنان از روى گمان اين سخنان را گفتند و اين خرافات را ميان مردم رواج دادند، آنان براى سخن خود، هيچ دليل علمى ندارند، اكنون از آنان مى خواهى تا حدّاقل شاهدانى براى ادّعاى خود بياورند.
به محمّد(صلى الله عليه وآله)دستور مى دهى تا به بُت پرستان چنين بگويد: "شما مى گوييد كه خدا اين غذاها را حرام كرده است، پس اگر شاهدانى داريد، آن ها را بياوريد".
اى محمّد ! اگر بُت پرستان به دروغ شهادت دادند، تو با آنان هم صدا نشو و گواهى نده و از هوس كسانى كه قرآن مرا دروغ شمردند و به روز قيامت ايمان نياوردند، پيروى نكن !
تو در اينجا با پيامبر سخن مى گويى، امّا منظور تو پيروان پيامبر مى باشد وگرنه پيامبر كه از بُت پرستان پيروى نمى كند.[126]